|
Deltavliegen
Deltavliegen is een fantastische sport. Hoog in de lucht voel je je vrij als een vogel. De kick die je krijgt wanneer je hoog boven de aarde zweeft is onbeschrijfelijk,
dat moet je voelen! Niet ingepakt in een cockpit, maar bevestigd via een harnas aan een vlieger, gewoon met de wind suizend om je oren. Dat is zeilvliegen!
Starten door een flinke aanloop te nemen, vliegen (soms urenlang) en sturen door verplaatsing van je gewicht, om daarna gewoon weer op je voeten te landen.
Deltavliegen is misschien wel de beste benadering van de grootste en oudste droom van de mens: met eigen vleugels te kunnen vliegen.
Deltavliegen is een van de meest fascinerende luchtsporten van dit moment, waarbij afstanden (gemeten in rechte lijn) van meer dan 500 km zijn gehaald en het
duurrecord 36 uur non-stop bedraagt.
Deltavliegen, de ultieme ervaring te vliegen als een vogel, het gevoel van onbegrensde vrijheid.
Veiligheid
Deltavliegen is de veiligste vliegsport op aarde. Tegenwoordig worden vliegers uiterst grondig op sterkte en stabiliteit getest alvorens in productie te komen.
Zeilvliegers zijn dus op zich veilige, stabiele luchtvaartuigen. Degene die in hoge mate de veiligheid bepaalt is de piloot zelf. Als je de juiste mentaliteit ontwikkeld en
de eventuele risico’s rationeel weegt, dan is deltavliegen zonder meer een veilige bezigheid, die qua objectieve veiligheid boven sporten als alpinisme,
schermvliegen (ook wel paragliding of parapente) en parachute-springen ligt.
Vliegstekken
Door gebruik te maken van opwaartse lucht stromingen kan een deltavlieger urenlang zweven boven de mooiste plekjes van de wereld. Vrijwel overal. Alleen mag het niet overal.
In is deltavliegen beperkt tot een aantal plaatsen waar gevlogen mag worden.
Een van deze plaatsen is Zoutelande. Zoutelande is door de delta- en paravliegers al jaren lang een geliefde plek, omdat je er bijna de hoogste duinen van
vindt (ongeveer 30 tot 45 m), waar je een paar kilometer langs kan vliegen.
Een andere bekende plek is de Maasvlakte. Ook is starten aan de lier mogelijk op diverse plaatsen in Nederland, bijvoorbeeld in Zeeuws-Vlaanderen.
Daarnaast vliegen de meeste piloten regelmatig in de berggebieden van voornamelijk
en .
Er zijn ongeveer 500 Nederlanders en een 250-tal Belgen die zelfstandig deltavliegen. Deltavleugels zijn snel samengevouwen en gemakkelijk te vervoeren op de bagagedrager
van een auto. De omstandigheden zijn in bergachtige gebieden vaak beter geschikt om langere vluchten (van enkele uren) op grotere hoogten (vaak ook enkele
duizenden meters) te maken. en
zijn slechts ten dele geschikt om boven te deltavliegen. Enerzijds vanwege de geringe
vrije hoeveelheid luchtruim waar gevlogen mag worden en anderzijds vanwege de beperkte hoeveelheid hellingen waar te voet gestart kan worden.
De benaming die in gebruikt wordt voor vliegen in hellingstijgwind, is soaren.
Hellingstijgwind is wind die door een obstakel (bijvoorbeeld het Nederlandse duin) gedwongen wordt om omhoog uit te wijken; door in die opgaande stroming te vliegen,
kan een deltavlieger, zelfs bij kleine duinen, urenlange vluchten maken.
Hoewel deltavliegen een individuele sport is, blijkt toch dat het door de meeste zeilvliegers heel belangrijk gevonden wordt dat ze zich, buiten het daadwerkelijke vliegen,
in een groep kunnen vermaken. Soms zijn windrichting en windkracht zo precies goed dat je met een groepje vrienden een tocht van bijvoorbeeld zestig kilometer heen en terug
langs de Noordhollandse kust kan maken (met een tussenlanding bij een strandtent, als je aldaar tenminste weer mag starten).
Startmethoden
Binnen de Benelux gebruikt men (bij gebrek aan bergen) als startmethode meestal de lierstart of de voetstart van de duinen of de hellingen in
.
Zoals geldt bij alle vliegtuigen hebben deltavleugels snelheid nodig. Deltavleugels vliegen al vanaf een 15km per uur relatieve wind (dat is de wind ten opzichte van de vleugel).
Zodoende kan er lopend van een helling gestart worden. Buiten de "foot-launched" start zijn er nog verschillende methoden om te starten.
Naast de voetstartmethode, waarbij de piloot door eigen inbreng -lopend en rennend van een helling- het toestel de benodigde vliegsnelheid geeft, start men in
en
vaak door zich aan een kabel op te laten slepen (met een vaste lier, een sleepboot, een ultralight-vliegtuigje (sleepstart), een auto-lier of een vrachtwagen met
lierplatform). Er is dan sprake van een externe krachtbron die als hulpmiddel gebruikt wordt om op de gewenste start- dan wel uitgangshoogte te komen.
Sporadisch wordt gestart door de delta aan een luchtballon te hangen en op de gewenste hoogte los koppelen: "ballondrop".
Cursussen / lessen
Deltavliegen is een moderne luchtsport en voor iedereen bereikbaar. Uiteraard moet je over een goede lichamelijke- en geestelijke gezondheid beschikken en een
redelijk goede conditie is zeker een voordeel. Als je aan deze voorwaarden voldoet is leeftijd van ondergeschikt belang. Deltavliegen is geen sport die brute lichamelijke
kracht vereist, zodat vrouwen dit op een volledig gelijkwaardige voet kunnen beoefenen, hetgeen wel bewezen wordt door de Engelse Judy Leeden, die het absolute hoogte-record
van meer dan 12.000 meter in haar bezit heeft.
Er zijn weinig dingen die je een onbeperkter gevoel van vrijheid geven dan deltavliegen. Maar let wel op, want als je gaat deltavliegen ben je deelnemer aan het luchtverkeer,
en dus aan regels gebonden. Dit zijn dezelfde regels die gelden voor het traditionele zweefvliegen.
Voor wie overweegt te gaan zeilvliegen is het natuurlijk belangrijk van te voren enig inzicht te verkrijgen in de mogelijkheden en kosten die deze sportbeoefening met zich mee brengt.
Als je ergens een cursus gaat doen moet je er op letten dat je met een erkend opleidingsinstituut in zee gaat. De erkende opleidingsinstituten staan namelijk onder voortdurende
controle van de Koninklijke Nederlandse Vereniging voor Luchtvaart (KNVvL) en de Rijks Luchtvaart Dienst. Er zijn verschillende scholen in
en
die de instructie op zich nemen. Kosten van de uitrusting en lessen zijn vrijwel overal vergelijkbaar. Om zelfstandig, zonder enige begeleiding
te mogen vliegen, dienen er steeds theoretische en praktische proeven uitgevoerd te worden, en dient er regelmatig gevlogen te worden om de vaardigheden bij te houden.
Brevetten
Als zeilvlieg piloot kun je drie brevet-niveaus bereiken. Op brevet 2 en 3 kun je weer verschillende soorten aantekeningen krijgen. Het huidige brevetten-systeem
zal in de loop van 2009 veranderen in het recreatief brevet. Voor het zeilvliegen zal het brevet uit twee onderdelen bestaan, namelijk het beginnersgedeelte,
analoog aan het huidige brevet 1 en het gevorderde gedeelte, waarmee men geheel zelfstandig mag vliegen.
|
